Vorto: posedi

  1. (transitiva) Havi rajton aŭ eblon uzadi ion.

    • posedi riĉaĵojn, bienon, plurajn domojn

    • longa posedado kreas proprecon

    • lia koro forte jam decidis posedi vin

    • rajto de posedmastreco

  2. (transitiva) Havi.

    • ĉiu medalo du flankojn posedas

    • a. Havi je sia dispono.

      • posedi ies sekreton, bonan organizon

      • al posedanto de metio mankas nenio

      • mi posedas ankaŭ tre malbone la anglan lingvon

    • b. Havi kiel kvaliton aŭ karakterizaĵon.

      • posedi ĉarmon, ioman sperton pri io, grandan prudenton

      • posedi famon de kuraĝulo

      • saĝo estas fonto de vivo por ĝia posedanto

En aliaj lingvoj

    • La angla: possess
    • La belorusa: валодаць, мець
    • La ĉeĥa: držet, mít, vlastnit
    • La franca: posséder
    • La germana: besitzen
    • La hispana: poseer
    • La hungara: bír, birtokol, van neki
    • La nederlanda: bezitten
    • La rusa: владеть, обладать
    • La slovaka: mať, vlastniť
    • Volapuko: labön
        • a. Volapuko: labedön