Vorto: ponĉo

  1. Mallonga mantelo el ortograma ŝtofpeco kun truo por la kapo en la mezo, la tradicia vestaĵo sudamerika; ankaŭ alilande, similfasona mantelo laŭmoda.

    • el la malriĉaj suburboj de la ĉefurba sudo kaj okcidento homamasoj fluis ĝis la Alamedo, la reĝa vojo de Santiago, vestitaj per koloraj lanvestoj, ŝaloj kaj ponĉoj

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: понча
    • La bulgara: пончо
    • La germana: Poncho
    • La kataluna: ponxo
    • La nederlanda: poncho
    • La portugala: poncho, ponche
    • La rusa: пончо