Vorto: pola

  1. Rilatanta al poloj, ilia nacieco aŭ ŝtato.

    • pola lingvo, aŭtoro, konstitucio

    • litva pola poeto Mickieviĉ, el Vilno forpelita de la rusa registaro, sonigis tra Eŭropo genian alvokon al sanktiĝo de sia popolo por savi ĉiujn gentojn de l' mondo

    • li esprimis la deziron, ke lia verko, krom la partoj rusa, pola, franca kaj germana, enhavu ankaŭ parton Esperantan

    • suferas la pola popolo

  2. (la pola) la nacia lingvo de Pollando.

    • gramatiko pola

    • la tradukoj germana, rusa kaj pola

    • li tradukas abunde el la pola

En aliaj lingvoj

    • Ido: Poloniana, Polona
    • La ĉeĥa: polský, týkající se Polska
    • La franca: polonais (adj.)
    • La germana: polnisch
    • La nederlanda: Pools
    • La pola: polski
    • La slovaka: poľský
    • Volapuko: Polänik