Vorto: pokalo

  1. Iom luksa, funelforma glaso, kun kruro kaj piedo, ofte kun kovrilo, destinita por trinkado de vino aŭ biero.

    • inter pokalo kaj lipoj povas multe okazi

    • altaj kruĉoj por vino, skatoletoj kun boteletoj de parfumoj, oraj kaj arĝentaj pokaloj kaj glasetoj, fajencaj supujoj kaj pladoj

    • Sargon ordonis alporti al si grandan vitran pokalon

    • salono plenigita per muziko kanto rido kaj sonoj de pokaloj

    • li manĝis tritikan platan kukon, plenmanon da daktiloj kaj trinkis pokalon da malforta biero

    • li profunde ekspiris kaj eltrinkinte grandan pokalon da vino komencis mediti

    • mi fariĝu Hebreo se unu pokalo da tia nektaro ne valoras du draĥmojn

  2. Samforma ujo el valora metalo donata kiel trofeo en konkursoj.

    • Oratora Konkurso siatempe premiita per la arĝenta «Pokalo Ivo Lapenna"

    • piedpilka pokalo

En aliaj lingvoj

    • La angla: cup, goblet
    • La belorusa: келіх, кілішак
    • La ĉeĥa: kalich, pohár, pokál, číše
    • La franca: coupe
    • La germana: Pokal
    • La nederlanda: bokaal
    • La portugala: taça
    • La rusa: бокал, рюмка
    • La slovaka: kalich, pohár, čaša
    • La angla: cup, trophy
    • La belorusa: кубак (спартовы)
    • La nederlanda: beker (trofee), trofee
    • La rusa: кубок