Vorto: pleno

  1. La tuta, kompleta enhavo de io.

    • mi ne povas postuli de unu eldonaĵo, ke ĝi prezentu la plenon de la vivo

    • antaŭ ducent-tricent jaroj oni flate nomis la popolon fonto de potenco, la demagogoj modestmiene petis ĝin delegi al ili peceton el la pleno de siaj rajtoj

  2. Speciale, kunsido aŭ alia aranĝo kiun partoprenas ĉiuj anoj de organizaĵo aŭ ties supera instanco.

    • specialaj raportoj de la Komisiono informas la Plenon pri ĝia agado

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: všechno (v něčem obsažené)
    • La rusa: полнота
    • La slovaka: všetko
    • La rusa: пленум