Vorto: pioniro
-
Soldato pretiganta pontojn, vojojn, tranĉeojn kaj ceterajn.
-
Homo komencanta novan aferon, pretiganta la vojon al novaĵoj.
la pioniroj de la paca idealo
la pioniroj de ĉi tiuj ideoj devas multe batali
dediĉi sin al pionireco
a. Koloniano plugebliganta novan, senkulturan teron.
b. Iu el la unuaj konigantoj de la lingvo internacia en sia lando aŭ medio.
la unuaj aktivaj pioniroj estis ĉ 1909 Luŝi-ŝin en Shanghai kaj W. K. Hsu en Kanton
mi volonte akceptis la taskon recenzi la romanon de Ivano Ŝirjaev «Sen titolo» pri la lernojaro 1897/1898 el la junaĝo de Esperanto-pioniro
En aliaj lingvoj
- La belorusa: сапёр
- La ĉeĥa: pionýr, průkopník, průkopník, ženista
- La franca: défricheur (subst.), pionnier (subst.)
- La germana: Pionier
- La hungara: utász
- La itala: geniere
- La nederlanda: pionier, baanbreker
- La portugala: sapador, bandeirante
- La rusa: сапёр
- La slovaka: pionier, priekopník, ženista
- La belorusa: піянэр, першапраходзец, першапраходца
- La hungara: úttörő
- La itala: pioniere
- La portugala: pioneiro, precursor
- La rusa: первопроходец, пионер
- La taja: ผู้บุกเบิก
- a. La belorusa: піянэр, першапраходзец, першапраходца
- La hungara: úttörő
- La portugala: pioneiro, desbravador
- La rusa: первопроходец