Vorto: peki

  1. (netransitiva) Malobservi religian aŭ moralan leĝon.

    • tiu popolo pekis per granda peko kaj faris al si orajn diojn

    • al homo, pekinta senintence, Dio facile pardonas

    • pekinto pentas, kolero silentas

    • kontraŭ peko prediku, sed pekinton pardonu

    • laŭ la urba policestro, la ciganoj ĉiel pekis, krom prirabi bankon

  2. (netransitiva) (figure) Malobservi regulon de dececo, scienco, arto kc.

    • peki kontraŭ la logiko

    • peki kontraŭ la gramatiko, la vereco

    • tiuj formoj pekas kontraŭ la principo de internacieco

    • mi pekis kontraŭ unu el la feraj principoj de ĵurnalismo: neniam asertu ke io okazis antaŭ ol ĝi vere okazis

En aliaj lingvoj

    • La angla: sin
    • La belorusa: грашыць
    • La bretona: pec'hiñ
    • La ĉeĥa: hřešit
    • La franca: pécher
    • La germana: sündigen
    • La hispana: pecar
    • La hungara: vétkezik, bűnt követ el
    • La indonezia: [dosa] berdosa
    • La kataluna: pecar
    • La nederlanda: zondigen
    • La pola: grzeszyć
    • La portugala: pecar
    • La rusa: грешить
    • La slovaka: hrešiť, prehrešiť sa, zhrešiť
    • La sveda: synda
    • La germana: verstoßen (gegen etwas)
    • La hispana: faltar, errar
    • La hungara: vét
    • La kataluna: faltar, errar
    • La pola: zawinić