Vorto: papo

  1. En la antikva kaj orientaj eklezioj, honora titolo de la episkopoj de Aleksandrio (nun la estro de la kopta eklezio) kaj de Romo.

    • post la skandalo de la jaro 387-a, imperiestro Teodozo komisiis al la papo de Aleksandrio prepari precizan paskaron

    • se ili ne konsentos forigi la Filioque, la roma papo kaj lia episkoparo sinkos en plena herezo

  2. En la okcidenta kristanismo, la episkopo de Romo, estro de la romkatolika eklezio.

    • esti en Romo kaj ne vidi la papon

    • en 1073 papo Gregorio la Sepa dekretis ke nur la episkopo de Romo rajtas je tiu titolo

En aliaj lingvoj

    • La angla: pope
    • La belorusa: папа
    • La bretona: pab, pape
    • La bulgara: папа
    • La ĉeĥa: papa, papež
    • La franca: pope
    • La germana: Pope
    • La greka: πάπας
    • La hungara: pápa
    • La itala: papa
    • La nederlanda: paus
    • La pola: papież
    • La portugala: papa
    • La rusa: папа
    • La slovaka: pápež
    • La belorusa: папа рымскі
    • La franca: pape
    • La germana: Papst
    • La rusa: папа римский