Vorto: pano

  1. Manĝaĵo farita el knedita fermentinta kaj bakita faruno.

    • seka peco da pano

    • tiu ĉi malfreŝa pano estas malmola, kiel ŝtono

    • manĝi panon sen butero

    • provizis sin per buterpanoj

    • pano kun fromaĝo

    • el la pasto ili bakis macajn platpanojn, ĉar ĝi ankoraŭ ne fermentis

    • mi panon ne esperis, subite kuko aperis

    • pano buŝon ne serĉas

    • kie pano estas, tie musoj ne mankas

    • ŝima pano

    • vi havas grandan tritikan panon

    • blankpaneto

    • ŝi manĝas nigran panon

    • hordea pano

    • li postulis bieron kaj soldatan panon kun ajlo

    • vendistino de sukerpanoj

    • eh, mi manĝis panon ne el unu forno, mi vidis multajn

    • kuko estas ĉia speco de franda pano

  2. (figure) Vivpano.

    • espero panon ne donas

    • Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon

    • ne karesu per mano, sed karesu per pano

    • tiu, kiu manĝas mian panon, levis kontraŭ min la piedon

    • mi forlasis mian naskurbon kaj nun perlaboras mian panon en alia lando

    • vi estas alkatenita, sed al pandona arbo

    • pandona okupo

En aliaj lingvoj

    • La angla: bread
    • La belorusa: хлеб
    • La bretona: bara
    • La ĉeĥa: chléb, chleba
    • La ĉina: 面包 [miànbāo]
    • La franca: pain
    • La germana: Brot
    • La hispana: pan
    • La hungara: kenyér
    • La indonezia: roti
    • La japana: パン [ぱん]
    • La kataluna: pa
    • La kurda: nan
    • La nederlanda: brood
    • La pola: chleb
    • La portugala: pão
    • La rusa: хлеб
    • La slovaka: kruh, chlieb
    • La slovena: kruh
    • La sveda: bröd