Vorto: pacienco

  1. Forto, kapablo, virto trankvile elteni.

    • a. atendadon – ekzemple de iu aŭ io malfruanta, aŭ de evento, kies momento de okazo ne estas konata.

      • havi, perdi la paciencon

      • li ne havis plu paciencon aŭskulti la plendojn

      • atendinte kun pacienco li atingis la promeson

    • b. antaŭvideblan malbonon – do atendadon de ties esperebla fino.

      • vi pacience eltenis en la daŭro de dudek jaroj malgraŭ la multaj atakoj kaj malagrablaĵoj kiuj al neniu el vi mankis

    • c. pezan laboron – do atendadon de ties esperebla rezulto.

      • per pacienco kaj fervoro sukcesas ĉiu laboro

      • ili perdas ĉian paciencon, ĵetas la laboron kaj jam plu ne montras sin antaŭ la publiko

En aliaj lingvoj

    • La angla: patience
    • La belorusa: цярпеньне, цярплівасьць
    • La bretona: pasianted
    • La bulgara: търпение
    • La ĉeĥa: trpělivost
    • La franca: patience
    • La germana: Geduld
    • La hispana: paciencia
    • La hungara: türelem
    • La indonezia: [sabar] kesabaran
    • La kataluna: paciència
    • La nederlanda: geduld
    • La norvega: tålmodighet
    • La pola: cierpliwość
    • La portugala: paciência
    • La rusa: терпение
    • La slovaka: trpezlivosť
    • La sveda: tålamod