Vorto: ostro

  1. Genro el familio ostredoj (Ostrea), kies konkoj el du nesimetriaj kaj tre malglataj valvoj estas tritavolaj, kaj kies interna perlamota tavolo ĉe kelkaj specioj povas formi perlon. Kelkaj specioj estas manĝeblaj.

    • maljuna patrino portis dekdu ostrojn sur la vosto, dum aliaj nobeloj ne devis porti pli ol ses

    • sinjoro Britain, pren sian pladeton kiel ostron kaj sorb ĝin en tia sama maniero

    • fumaĵita fiŝaĵo, ostroj, olivoj

    • plisaliĝas riveroj, dum la kvanto de ostroj kaptitaj en Meksika Golfo abrupte ŝrumpis

En aliaj lingvoj

    • La angla: oyster
    • La belorusa: вустрыца
    • La bretona: istrenn
    • La bulgara: стрида
    • La ĉeĥa: ústřice
    • La franca: huître
    • La germana: Auster
    • La greka: στρείδι
    • La hispana: ostra
    • La hungara: osztriga
    • La nederlanda: oester
    • La pola: ostryga
    • La portugala: ostra
    • La rusa: устрица
    • La slovaka: ustrica
    • La sveda: ostron