Vorto: osto

  1. Malmola, fortika, kalkeca substanco, el kiu konsistas la skeleto de vertebruloj.

    • jen estas li proprakorpe kun karno kaj ostoj

    • por malfrua gasto restas nur osto

    • ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo

En aliaj lingvoj

    • La angla: bone
    • La belorusa: костка
    • La bretona: askorn
    • La bulgara: кост
    • La ĉeĥa: kost
    • La franca: os
    • La germana: Knochen, Bein
    • La greka: κόκαλο, όστουν
    • La hebrea: עצם
    • La hispana: hueso
    • La hungara: csont
    • La itala: osso
    • La kataluna: os
    • La nederlanda: been (skelet)
    • La pola: kość, ość
    • La portugala: osso
    • La rusa: кость
    • La slovaka: kosť
    • La sveda: ben (i skelettet)