Vorto: onklo

  1. Frato aŭ bofrato de patro aŭ patrino.

    • li estas mia onklo, ĉar mia patro estas lia frato

    • de mia onklo, frat’ de mia patro

    • mia onklo ekkantis kaj tuj ĉesis, sed mia frato kantadis la tutan vesperon

    • Jonatan, onklo de David, estis konsilisto

    • li estas preskaŭ mia frato: nepo de kuzo de onklo de konato

    • li estas Hebreo, kiel lia avo, kiel liaj onkloj, kaj lia nomo estas Izaako

    • mia-patro kaj mia patrino-onklino eraras

    • Kritio, disĉiplo de Sokrato kaj onklo de Platono

En aliaj lingvoj

    • Ido: onklulo
    • La angla: uncle
    • La belorusa: дзядзька, дзядзя
    • La bretona: eontr
    • La bulgara: чичо
    • La ĉeĥa: strýc
    • La franca: oncle
    • La germana: Onkel
    • La greka: θείος
    • La hispana: tío
    • La hungara: bácsi, nagybácsi
    • La indonezia: om, paman
    • La itala: zio
    • La kataluna: oncle
    • La nederlanda: oom
    • La pola: wuj, stryj
    • La portugala: tio
    • La rusa: дядя
    • La slovaka: strýko
    • La sveda: farbror, morbror
    • Volapuko: ziom, hiter