Vorto: oficiro

  1. Ĝenerala nomo de ĉiuj armeaj estroj, ekde subleŭtenanto, ĝis marŝalo aŭ generalo.

  2. Tiu, kiu havas, en ordeno, rangon mezan inter kavaliro kaj komandoro.

En aliaj lingvoj

    • La angla: officer
    • La belorusa: афіцэр
    • La bulgara: офицер
    • La ĉeĥa: důstojník, oficír
    • La franca: officier (militaire)
    • La germana: Offizier
    • La hebrea: קצין
    • La hungara: katonatiszt
    • La itala: ufficiale (mil.)
    • La nederlanda: officier
    • La persa: افسر
    • La portugala: oficial
    • La rusa: офицер
    • La slovaka: dôstojník
    • La sveda: officer
    • La franca: officier (grade honorifique)