Vorto: objekto

  1. Ĉio, kio estas videbla, tuŝebla, perceptebla per sentumoj; aĵo.

    • sur la tablo kuŝas diversaj objektoj

    • ŝi prenis siajn ruĝajn ŝuojn, la plej karan objekton, kiun ŝi posedis

    • domobjektoj

    • valoron de objekto ni ekkonas post difekto

    • en ĉiu objekto troviĝas difekto

    • la artikolo la estas uzata kiam ni parolas pri personoj aŭ objektoj konataj

    • aliaj portis similan objektaron en grandaj pakaĵoj sur la dorso

    • neidentigita fluganta objekto

    • Rimarko: Kvankam en tiu lasta ekzemplo kaj plej ofte oni kontrastigas la objektojn kun la personoj, estas okazoj, kie objekto povas signifi ankaŭ personon: sub tri objektoj tremas la tero kaj kvar ĝi ne povas porti: sklavon, kiam li fariĝis reĝo, malsaĝulon, kiam li tro satiĝis de pano, malamatan virinon, kiam ŝi edziniĝis kaj sklavinon, kiam ŝi elpelis sian sinjorinon.

  2. Ĉio ajn abstrakta, kio estas konceptebla de la spirito; afero.

    • lingvo internacia kaj lingvo tutmonda estas du tute malsamaj objektoj

    • la tutan nian civilizon ni dankas nur al unu objekto, al la posedado de lingvo

    • kun scienca aplombo ili kredigas, kvazaŭ lingvo estus objekto natura, organa

    • ili parolis pri multaj objektoj

  3. Temo.

    • la objekto de la leciono, de la diskuto

    • multajn leterojn mi ricevis pri tiu objekto

    • la legita objekto

    • kiujn objektojn vi povas kaj deziras instrui?

    • decidi la enkondukon de Esperanto en lernejojn, kiel nedeviga objekto de la instruado

    • la plejmulto de tiuj ĉi talentaj publikaj paroloj havas por objekto Eŭropon, Azion kaj Afrikon

  4. Ĉio, kio estigas ian senton, kio liveras okazon al ia ago.

    • objekto de mokoj

    • mi faros ilin objekto de honto

    • la infanoj estis objekto de plej zorga flegado

    • objekto de deziro, de intereso

    • Babel fariĝis objekto de teruro inter la popoloj

    • ŝin hontigis la kompato, kies objekto ŝi estis

    • la inda objekto de la admiro de du grandaj nacioj

    • tiu granda poeto estis objekto de multaj monumentoj

    • du malgrandaj ĉambraj hundetoj fariĝis la escepta objekto de ŝia amo kaj aldoniteco

  5. La ekstera aĵo, kiu estas pensata de la pensanta subjekto.

    • la ideo, kiun ni havas pri iu afero povas esti ne konforma al sia objekto

  6. Tio, kion atingas la ago de la subjekto.

    • oni distingas en Esperanto la objektojn per prepozicio aŭ per la finaĵo -n

En aliaj lingvoj

    • La angla: object
    • La belorusa: прадмет, рэч, аб'ект
    • La ĉeĥa: celek, jednotka, objekt, předmět
    • La franca: objet
    • La germana: Objekt
    • La greka: αντικείμενο
    • La hispana: objeto
    • La hungara: tárgy, dolog
    • La indonezia: benda, objek
    • La nederlanda: voorwerp, object
    • La portugala: obje(c)to
    • La rusa: предмет, вещь, объект
    • La slovaka: celok, jednotka, objekt
    • Tokipono: ijo
    • La belorusa: прадмет, рэч, справа
    • La hungara: dolog
    • La nederlanda: ding
    • La rusa: предмет, вещь, дело
    • La belorusa: прадмет, тэма
    • La hungara: téma
    • La nederlanda: voorwerp
    • La rusa: предмет
    • La belorusa: прадмет, аб'ект
    • La hungara: tárgy
    • La nederlanda: voorwerp
    • La rusa: объект
    • La belorusa: аб'ект
    • La hungara: objektum
    • La nederlanda: object
    • La rusa: объект
    • La belorusa: дапаўненьне
    • La hungara: tárgy
    • La nederlanda: lijdend voorwerp
    • La rusa: дополнение