Vorto: nu

  1. Interjekcio servanta por kuraĝigi aŭ atentigi pri io sekvanta.

    • nu, iru rapide

    • nu, aŭskultu la finon

    • nu, ĉu vi estas preta?

    • Rimarko: Rilate al la interjekcia senco oni povas sekvigi senpere la vorton nu per krisigno (!) aŭ tripunkto (...), por pli bone distingi ĝin de la konjunkcia senco.

  2. Konjunkcio servanta por enkonduki novan fakton kaj speciale la duan propozicion de silogismo.

    • ĉiuj homoj devas morti, nu, Sokrato estas homo, do Sokrato devas morti

    • nu, ni devas konstati, ke malgraŭ niaj klopodoj la propono estis malakceptita

En aliaj lingvoj

    • La angla: well
    • La belorusa: ну
    • La ĉeĥa: no, inu, bodejť, nu, nuže
    • La finna: no, -han, -hän
    • La franca: eh bien
    • La germana: nun
    • La hispana: eh bien
    • La hungara: na
    • La nederlanda: nu, wel, welnu
    • La portugala: ora
    • La rusa: ну
    • La slovaka: musíme konštatovať, nuž
    • La sveda: nå, nåväl
    • Tokipono: a
    • La franca: or
    • La hispana: ahora bien
    • La hungara: nos, hát