Vorto: novulo
-
Homo nova en iu afero, okupo, loko (kun ofta implicaĵo: ne sperta pri ties kutimoj kaj agmanieroj, komencanto).
en la lernejo de la praktiko de vivo kaj en la malgaja anaro, kiu vagas tra la mondo sub la standardo de mizero, Marta estis novulino, kvankam novulino jam multe suferinta
li svingis la manon al la indiana tendaro, kie la mestizo firme alrigardis, penante ekkoni la novulojn
«Raportoj» havas interesan enhavon kiu povas interesi kaj novulojn, kaj spertulojn
En aliaj lingvoj
- La belorusa: пачатковец
- La bretona: neveziad
- La ĉeĥa: novic, nováček
- La franca: débutant (subst.), nouveau (subst.)
- La germana: Neuling
- La hispana: principiante
- La hungara: kezdő
- La nederlanda: nieuweling
- La rusa: новичок
- La slovaka: nováčik