Vorto: nobelo
-
Homo, kiu pro familia deveno aŭ pro favoro de regnestro ricevis apartajn privilegiojn kaj almenaŭ honoran titolon, kiu distingigas lin de ceteraj regnanoj.
nur ĉirkaŭ la jaro 460 la nobeloj en Aŭvernjo ekkutimis paroli latine
En aliaj lingvoj
- La angla: noble, nobleman
- La ĉeĥa: šlechtic
- La franca: aristocrate (subst.), noble (subst.)
- La germana: Adliger, Edelmann
- La greka: ευγενής
- La hispana: noble, aristócrata
- La hungara: nemesember
- La nederlanda: edelman
- La pola: szlachcic
- La portugala: nobre (subst.), aristocrata (subst.), fidalgo (subst.)
- La rusa: дворянин
- La slovaka: šľachtic