Vorto: naturo

  1. Ĉio en la universo, precipe en la homa mondo, kio spontane estas, kion ne faris homa arto.

    • la tri regnoj de la naturo

    • la lando prezentas multajn naturbelaĵojn

    • la mirindaĵoj, la krudaj fortoj de la naturo

    • la naturo malavare favoris tiun regionon

    • la kuracistoj povas nur helpi la naturon

    • pentri laŭ naturo

  2. Esenco de estulo aŭ aĵo, plej ofte konsiderata kontraste kun la ecoj akiritaj per laboro kaj arto de homo.

    • li profunde konas la homan naturon

    • havi honestan, kruelan naturon

    • kutimo estas dua naturo

    • la naturo de la virinoj estas ĝenerale pli emociema ol la naturo de la viroj

    • a. En kristologio, ĉiu el la du principoj formantaj la personon de Jesuo la Kristo: la homa naturo kaj la dia naturo.

En aliaj lingvoj

    • La angla: nature
    • La belorusa: прырода
    • La bretona: natur
    • La ĉeĥa: nátura (hovor.), příroda, povaha, příroda
    • La franca: nature
    • La germana: Natur
    • La greka: φύση
    • La hispana: naturaleza
    • La hungara: természet
    • La indonezia: alam
    • La nederlanda: natuur
    • La pola: przyroda, natura
    • La portugala: natureza
    • La rusa: природа
    • La slovaka: príroda; povaha
    • La sveda: natur
    • La ukraina: природа
    • La pola: natura
        • a. La malnovgreka: φύσις
        •     La rusa: естество