Vorto: najlo

  1. Pinta metala bastoneto provizita per pli larĝa kapeto kaj servanta por fiksi objekton, en kiun oni enpuŝas ĝin.

En aliaj lingvoj

    • La angla: nail
    • La belorusa: цьвік
    • La bretona: tach
    • La ĉeĥa: hřebík
    • La franca: clou
    • La germana: Nagel
    • La greka: καρφί
    • La hispana: clavo
    • La hungara: szeg
    • La indonezia: paku
    • La kataluna: clau
    • La nederlanda: spijker
    • La pola: gwóźdź
    • La portugala: prego
    • La rusa: гвоздь
    • La slovaka: klinec
    • La sveda: spik