Vorto: muziko

  1. Belarto pri aranĝo de sonoj agrabla por homa aŭdo, precipe per ritmo, melodio, harmonio.

    • li aranĝadis la muzikon, ĉar li estis kompetentulo

    • Arkadio, kvankam li efektive amis muzikon, nevolonte sekvis ŝin

    • li komprenas predikon, kiel bovo muzikon

  2. La prezentado de muzikaĵoj; muzikado.

    • kiam li venis kaj alproksimiĝis al la domo, li aŭdis muzikon kaj dancadon

    • en palacoj eburaj ĝojigas vin muziko

    • kiam la bela muziko ludis ĉiam plue, ŝi ne povis plu elteni, balancadis la kapon laŭ la takto de la bela muziko

    • nun komenciĝis la muziko

    • mi jam ne aŭdados la muzikon de la ondoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: music
    • La belorusa: музыка
    • La bulgara: музика
    • La ĉeĥa: hudba, muzika
    • La ĉina: 音乐 (tr. 音樂) [yīnyuè]
    • La franca: musique
    • La germana: Musik
    • La hispana: música
    • La indonezia: musik
    • La kataluna: música
    • La nederlanda: muziek
    • La pola: muzyka
    • La portugala: música
    • La rumana: muzică
    • La rusa: музыка
    • La slovaka: hudba
    • La sveda: musik
    • Volapuko: musig