Vorto: mem-

  1. Prefikso uzata samsence

  2. kiel mem.

    • memmova

    • memstara

    • memvole

    • meminstruito

    • memlerninto

    • memfarita homo

    • memestimo

    • memdisciplino

    • memhelpi al si

    • memelektitaj heredoj

    • memsemiĝinta greno

    • memkomprenebla

    • memevidenta

    • memsekva

  3. Signifanta «koncerne sin mem» kaj uzata samsence kiel mem por insisti pri la nealieco kaj identeco de la koncernata persono en la apartaj okazoj, kie la sama persono estas samtempe faranto (subjekto) kaj suferanto (komplemento) de la ago.

    • memestimo

    • memamo

    • memkonservo

    • memdefendo

    • memmortigo

    • memkono

    • memkontente

    • tio ne estas aŭtora memfido

    • memfidema

    • ne perdi la memregecon

    • Rimarko: En ĉi tiu uzado oni povas kaj, en la moderna lingvo oni ofte preferas anstataŭigi mem- per sin-, kiu pli klare esprimas refleksivecon: «la ago farata specile al si» («li sin mortigis»), ne la pli ĝenerala «la ago farata sen ies helpo» («li mem mortigis [iun]»); ekz‑e sinamo, sinhelpi, sinregi, sinmortigo, sindefendo, sinforgeso, sindona, sindoneco, singarda. Vidu jenan klarigon.

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: сама-
    • La finna: itse-
    • La franca: auto-
    • La hispana: auto-
    • La hungara: ön-
    • La rusa: само-
    • La sveda: själv-