Vorto: manko

  1. Malesto aŭ nesufiĉo de tio, kio estas bezonata.

    • manko de pano, de laboro

    • manko de lernolibroj akre sentiĝas

    • eraro de juneco kaj manko de pripenso

    • plenigi mankon

  2. Malesto de necesa kvalito, malperfektaĵo, malhavaĵo, difekto.

    • internacia lingvo forigus tiujn mankojn

    • malgraŭ siaj mankoj li faras grandajn servojn

    • kio al unu ŝajnas esti manko, estas rigardata de alia kiel supereco

    • mi esperas, ke nia trupo estas libera de tiaj mankoj

    • ripari mankon

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: недахоп, нястача
    • La bretona: diouer, mank
    • La bulgara: липса, отсъствие, недостиг
    • La ĉeĥa: deficit, nedostatek
    • La franca: carence, manque
    • La germana: Mangel
    • La hispana: falta, carencia
    • La hungara: hiány
    • La nederlanda: gebrek
    • La rusa: недостача, нехватка
    • La slovaka: deficit, nedostatok
    • La belorusa: недахоп, загана
    • La bulgara: недостатък
    • La hispana: deficiencia
    • La hungara: hiányosság
    • La rusa: недостаток