Vorto: manĝo

  1. Ago manĝi, manĝado.

    • kaj Dio la Eternulo elkreskigis el la tero ĉiun arbon ĉarman por la vido kaj bonan por la manĝo

    • ĉu vi jam prenis la manĝon?

    • mustardo post la manĝo

  2. Ago manĝi je difinita diurnotempo aŭ cirkonstanco, laŭ la moroj de la koncerna lando.

    • manĝi sian matenmanĝon

    • ŝi manĝis sian tagmanĝon

    • viro faris grandan vespermanĝon, kaj invitis multajn

  3. Manĝaĵo.

    • kaj estis metita antaŭ li manĝo

    • kaj li donis manĝon al iliaj azenoj

    • pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, ol grasa bovo, sed kun malamo

    • ne manĝu panon de malbondeziranto, kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn

    • el ĉiuj tiuj ĉi simplaj materialoj mia edzino preparas manĝojn, kiujn mi certe preferas al la manĝoj el la kuirejoj de la plej bonaj hoteloj

    • de manĝo malriĉula ni guston ne scias

    • fremda manĝo havas bonan guston

    • la agado «Nutru la infanojn» en julio, aŭgusto kaj septembro liveris unu milionon da manĝoj al infanoj en Gvatemalo, Rumanio, Malavio kaj Svazilando

En aliaj lingvoj

    • Ido: manjo, repasto
    • La belorusa: яда
    • La germana: Essen
    • La hungara: étkezés
    • La nederlanda: maaltijd
    • La rusa: еда, приём пищи
    • La sveda: måltid
    • La taja: อาหาร, มื้ออาหาร
    • Tokipono: moku
    • La angla: meal
    • La bretona: pred, pred-boued
    • La franca: repas
    • La germana: Mahlzeit
    • La hispana: food
    • La nederlanda: maaltijd
    • La pola: posiłek
    • La portugala: refeição (o ato)
    • La rumana: hrană, mâncare
    • La rusa: еда, трапеза
    • La bretona: boued
    • La nederlanda: maal
    • La rusa: еда, блюдо (съестное), кушанье