La Simpla Vortaro de Esperanto

Vorto: manĝi

(transitiva) Maĉi kaj gluti nutraĵon; sin nutri.
- la fruktojn de la arboj de la ĝardeno ni povas manĝi
- Adam manĝis la malpermesitan frukton
- li bakis macojn, kaj ili manĝis
- mi manĝos la ĉasaĵon de mia filo
- manĝi la rostitan cervon
- ĉiuj manĝis kaj satiĝis
- mi malsatis, kaj vi ne donis al mi manĝi, mi soifis, kaj vi ne donis al mi trinki
- de du tagoj ŝi ricevis absolute nenion por manĝi
- la infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi
- doni por manĝi al birdoj
- kelke da rostitaj terpomoj kaj bongustan grasan pecon da ŝinko ŝi ricevis kaj ĝin manĝis kun apetito
- instruas mizero manĝi panon sen butero
- ĉiu manĝas, kiel li aranĝas
(transitiva) Konsumi.
- rusto manĝas feron, ĉagreno la koron
(transitiva) (figure) Avide karesi.
- la Asiriano manĝis ŝin per la rigardo, kaj ŝi ridanta kaj hontanta jen murmuretis al li jen sin deturnis de li, ŝajnigante koleron
- manĝi amatinon per kisoj