Vorto: malviva

  1. Ne posedanta vivon.

    • a. Ne apartenanta al la mondo de la vivaĵoj, senviva, en kiu malestas kaj neniam estis vivo.

      • malviva substanco (ekz-e metalo, vitro)

      • la malviva naturo

      • la Malviva Maro

      • la suno leviĝis el la maro, kviete kaj varme falis ĝiaj radioj sur la malvarman malvivan ŝaŭmon de la maro

    • b. Mortinta.

      • lia filo mortis kaj estas nun malviva

      • malvive naskita infano

      • «La malvivaj animoj»

    • c. Senefika, malvigla, nekapabla funkcii, senti.

      • lia koro, rilate al amo, jam estis malviva

      • fido, ne havanta farojn, estas en si mem malviva

      • la butono estis malviva, la sonorilo estis difektita

      • malviva litero

      • afero malvive naskita

      • malviva sezono

      • Pilato rigardis la ĉefpastron per malvivaj okuloj kaj nudigis la dentojn por esprimi rideton

      • ŝiaj okuloj estis ĉirkaŭitaj de malhelaj rondoj, la pupiloj estis kvazaŭ malvivaj

En aliaj lingvoj

    • La angla: dead
    • La belorusa: мёртвы
    • La ĉeĥa: mrtvý, neživý
    • La franca: mort (adj.)
    • La germana: tot
    • La greka: πεθαμένος
    • La hungara: holt, élettelen
    • La nederlanda: levenloos
    • La portugala: morto
    • La rusa: мёртвый
    • La slovaka: mŕtvy, mŕtvy, neživý