Vorto: maleolo

  1. Osta elstaraĵo ĉe ekstera kaj interna flanko de piedartiko.

    • li transpasigis min trans la akvon, kiu estis alta ĝis la maleoloj

    • liaj plandoj kaj liaj maleolostoj fortiĝis

    • li portis ĉemizon longan ĝis maleoloj

    • vadante en la sablo ĝis la maleoloj

    • la ŝtrumpoj disligitaj kaj malpuraj senorde pendas sur la maleoloj

En aliaj lingvoj

    • La angla: malleolus
    • La belorusa: шчыкалатка
    • La bretona: ibil-troad, ufern
    • La franca: malléole
    • La germana: Knöchel
    • La hispana: tobillo
    • La hungara: boka
    • La indonezia: mata kaki
    • La itala: malleolo
    • La kataluna: mal·lèol, turmell
    • La nederlanda: enkel
    • La persa: قوزک پا
    • La pola: kostka
    • La portugala: maléolo
    • La rusa: лодыжка