Vorto: mago

  1. En la antikvo, kleriko, gnostiko, astrologo.

    • la Tri Magoj

    • la kaverno ektremis, la sankta kurteno forte skuiĝis kaj en diversaj punktoj aperis flametoj, tiam la mago levis la manojn supren kaj komencis paroli: «patro ĉiela, bona kaj kompatema, purigu mian animon...»

    • via raportanto, ja hungaro, spektis la lirikan, sorĉ-etosan verkon «Mago Simono» de Ildikó Enyedi

  2. Iluziisto.

    • en ĉiuj ĉi konstruaĵoj vivis la korteganaro, la ĉambristoj kaj servistinoj, la saĝaj virinoj kaj magoj, la sorĉistoj kaj klaŭnoj, la kurieroj, kuiristoj kaj akrobatoj, la ŝnurdancistinoj kaj la rakontistoj , alĥemiistoj

    • aliaj simboloj de la festivalo estis ĝia fondinto, Cino Tortorella, alinome Mago Zurlì, pro siaj iamaj magiaĵoj, kaj la amegata pupo Topo Gigio

En aliaj lingvoj

    • La angla: magus
    • La belorusa: маг
    • La franca: mage
    • La germana: Magier
    • La hungara: mágus
    • La kataluna: mag
    • La nederlanda: magiër
    • La persa: مُغ
    • La pola: mag
    • La portugala: mago
    • La rusa: маг, волхв