Vorto: maŭro

  1. Ano de iu el la popoloj vivintaj en okcidenta Magrebo, tio estas proksimume en nunaj Alĝerio kaj Maroko.

    • a. Dum romia antikvo, popoloj de tiama Maŭritanujo.

    • b. Dum eŭropa mezepoko, arablingvaj islamanoj de okcidenta Magrebo kaj Hispanujo.

      • oni tuj cedis al la deziro komplimenti kaj servi la belan maŭrinon

En aliaj lingvoj

    • La angla: Moor
    • La belorusa: маўр
    • La bulgara: мавър
    • La franca: Maure (subst.)
    • La germana: Maure
    • La hispana: moro
    • La hungara: mór, szaracén
    • La kataluna: moro (subst.)
    • La nederlanda: Moor
    • La portugala: mouro
    • La rusa: мавр