Vorto: litero
-
Ĉiu signo de la alfabeto uzata en skribado aŭ presado por prezenti parolsonojn de lingvo.
la 28 literoj de la Esperanta alfabeto
supersignitaj (kunĉapelaj, ĉapelitaj, tegmentitaj) literoj
anstataŭ la signeto superlitera oni povas kuraĝe uzadi la literon h kaj anstataŭ ŭ — simplan u
nomoj de la literoj: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go, ĝo, ho, ĥo, i, jo, ĵo, ko, lo, mo, no, o, po, ro, so, ŝo, to, u, ŭo, vo, zo
sur ĉiu paĝo staris ĉiuj grandaj literoj, ĉiu kun malgranda litero flanke, unu post la alia
en nia lingvo ne ekzistas duoblaj vokaloj, sed ĉiu litero estas elparolata ĉiam egale kaj ĉiam aparte
ĉiu vorto estas legata, kiel ĝi estas skribita, ne estas neelparolataj literoj
vidu, per kiaj grandaj literoj mi skribis al vi propramane
traktato skribita sur brikoj, per kojnformaj literoj
-
(figure) Formulo, skribita teksto.
la decido de la kongreso restos simple malviva litero kaj fakte neniam atingos efektiviĝon
tian fidon ni havas ne laŭ litero, sed laŭ spirito, ĉar la litero mortigas, sed la spirito vivigas
ligante sin ne per la litero de siaj dogmoj, sed nur per ilia komuna spirito
En aliaj lingvoj
- La angla: letter
- La belorusa: літара
- La bulgara: буква
- La ĉeĥa: písmeno
- La franca: lettre
- La germana: Buchstabe
- La greka: γράμμα
- La hispana: letra
- La hungara: betű
- La indonezia: huruf
- La itala: lettera (alfabeto)
- La nederlanda: letter
- La pola: litera
- La portugala: letra
- La rumana: caracter
- La rusa: буква
- La slovaka: písmeno
- La turka: harf