Vorto: limo

  1. Loko, kie finiĝas iu difinita spaco.

    • limo de kampo, arbaro, vojaĝo

    • kaj ili komencis petegi lin, ke li foriru el iliaj limoj

    • sur la okcidenta limo la faraono ekvidis du armeojn, sin preparantajn al la batalo

    • elveturante el la limoj de nia patrujo, ni ordinare ne havas la eblon kompreniĝadi kun similaj al ni homoj

    • ĉie lingvaj limoj baras la vojojn inter la popoloj

  2. Momento, kiam finiĝas iu difinita tempo.

    • morgaŭ estas la lasta limo de mia libertempo

  3. (figure) Punkto, kie finiĝas fizika aŭ morala povo.

    • esti ĉe la limo de sia pacienco

    • meti limojn al siaj elspezoj

    • transpaŝi la limojn de siaj fortoj, de sia povo, de deco, de permesata polemiko

    • ĉar ili rekonas la limojn de siaj pretendataj povoj, ili elektas ignori la situacion

    • li fariĝadis tute sovaĝa kaj petola kaj transiradis ĉiajn limojn

    • ekzistas genetika limo por la daŭrigo de la vivo

    • Usono baldaŭ forgesis la «ruĝajn limojn” difinitajn de Obama

En aliaj lingvoj

    • La angla: limit
    • La belorusa: мяжа, граніца, ліміт
    • La ĉeĥa: hranice, limit, mez, předěl
    • La franca: limite
    • La germana: Grenze
    • La hispana: límite
    • La hungara: határérték
    • La nederlanda: grens, rand
    • La pola: kres
    • La portugala: limite
    • La rusa: граница
    • La slovaka: hranica, limit, medza
    • La germana: Zeitpunkt, Termin
    • La hungara: határidő
    • La nederlanda: termijn
    • La pola: termin
    • La portugala: término
    • La rusa: срок
    • La germana: Grenze, Rand
    • La hungara: határ
    • La nederlanda: rand
    • La pola: kres
    • La portugala: limite
    • La rusa: предел
    • La germana: Grenzwert