Vorto: lento
-
Genro el familio fabacoj (Lens), kun manĝeblaj platrondaj semetoj.
kampoparto plena de lentoj
-
Tia semgrajno uzata por manĝoj.
Jakob donis al Esav panon kaj kuiraĵon el lentoj
prenu al vi tritikon kaj hordeon, fabojn kaj lentojn, milion kaj spelton, kaj ŝutu tion en unu vazon, kaj faru al vi el tio panon
la fratinoj ĉikanis ŝin ĉiamaniere, mokis kaj ŝutis al ŝi la pizojn kaj lentojn en la cindron, kaj ŝi devis sidi longe kaj elekti ilin
rizo, nudeloj kaj lentoj, ekzemple, restas manĝeblaj dum jaroj sed, ĉar ili surhavas la daton, neniu vendisto riskas lasi ilin sur la bretoj
En aliaj lingvoj
- La angla: lentil
- La belorusa: сачавіца, сачыўка
- La bretona: fer (plant)
- La bulgara: леща
- La ĉeĥa: čočka
- La franca: lentille (plante)
- La germana: Linse
- La hispana: lenteja
- La hungara: lencse
- La nederlanda: linze
- La persa: عدس
- La pola: soczewica
- La portugala: lentilha
- La rusa: чечевица
- La sveda: lins (växt)
- La turka: mercimek