Vorto: larĝe

  1. Abunde, grandkvante, tiel ke ĝi estas larĝa.

    • el fremda ledo oni tranĉas larĝe

    • larĝe malfermiĝis mia buŝo kontraŭ miaj malamikoj

    • larĝe malfermante la okulojn ĉe la vido de la nova amaso da mono

    • la fenestro larĝe malfermiĝis

    • etendis larĝe siajn branĉojn

En aliaj lingvoj

    • La germana: weit (breit)
    • La pola: szeroko
    • La rumana: lat, larg