Vorto: lango
-
Movebla mola karna organo en la buŝo, servanta por gustumi kaj paroli.
montri la langon al la kuracisto
manĝi bovlangon
-
Tiu organo, ĉe la homo, konsiderata kiel sidejo de parolkapablo.
ili parolas kun mi per mensogema lango
milda, malpia
mia lango parolos veron
gardi sian langon
plej bona gvidilo estas lango
lia nomo estas sur ĉies lango
«Fajro sur mia lango»
-
(figure) Io simila al lango.
longaj langoj de flamo
terlango
En aliaj lingvoj
- La angla: tongue
- La belorusa: язык
- La bretona: teod
- La bulgara: език (анатомия)
- La ĉeĥa: jazyk (v ústech)
- La franca: langue (organe)
- La germana: Zunge
- La greka: γλώσσα
- La hispana: lengua
- La hungara: nyelv (szerv)
- La indonezia: lidah
- La itala: lingua (anat.)
- La nederlanda: tong
- La pola: język (część ciała)
- La portugala: língua
- La rumana: limbă (anatomie)
- La rusa: язык (орган)
- La slovaka: jazyk
- La sveda: tunga
- La turka: dil