Vorto: kulpa

  1. Intence aŭ konscie plenuminta ion riproĉindan aŭ punindan.

    • kulpa pri eraro, krimo, je forgeso

    • la kuracisto ne estas kulpa pri la morto de la malsanulo (aŭ: ke la malsanulo mortis)

    • ŝia fratino en ĉio estas kulpa

En aliaj lingvoj

    • La angla: guilty
    • La belorusa: вінаваты
    • La ĉeĥa: vinen (něčím), viný
    • La franca: coupable, fautif
    • La germana: schuldig
    • La hispana: culpable (adj.)
    • La hungara: vétkes, bűnös
    • La kataluna: culpable
    • La nederlanda: schuldig
    • La pola: winny, winien, grzeszny
    • La portugala: culpado (adj.), delituoso, faltoso
    • La rumana: vinovat
    • La rusa: виновный, виноватый
    • La slovaka: vinný
    • La sveda: skyldig