Vorto: kroni

  1. (transitiva) Ornami per krono.

    • la junulinoj kronis siajn amikinojn per floroj

  2. (transitiva) Ceremonie agnoski ies meriton aŭ atingon per surkapigo de krono reala aŭ metafora.

    • kroni la laŭreaton en konkurso

  3. (transitiva) Unuafoje ceremonie surkapigi kronon kiel signon de la monarka potenco.

    • kroni reĝon, imperiestron

  4. (transitiva) (figure) Rekompenci per atingo de rezulto.

    • la sukceso kronis lian penadon

    • saĝuloj estas kronataj de klereco

    • se vi ne kronos mian konstantan amon, tiam mi ne valoros la teran ekzistadon

  5. (transitiva) (figure) Esti supra (space) aŭ fina (tempe, proceze) parto de io.

    • kupolo kronas la palacon

    • la vojeton kronis malluma, densa arbaro

    • girlandoj da floroj gaje kronis la kolonojn

    • montoj kronitaj de eterna neĝo

    • la fino kronas la verkon

En aliaj lingvoj

    • La angla: crown
    • La belorusa: надзяваць вянок, упрыгожваць вянком
    • La ĉeĥa: ověnčit, věnčit
    • La franca: couronner
    • La germana: krönen
    • La hispana: coronar
    • La nederlanda: kronen
    • La pola: koronować
    • La rusa: украшать венком
    • La slovaka: korunovať
    • La nederlanda: bekronen
    • La rusa: венчать, увенчать
    • La belorusa: вянчаць, каранаваць
    • La nederlanda: kronen
    • La rusa: венчать (на царство), короновать
    • La belorusa: вянчаць
    • La hungara: megkoronáz
    • La nederlanda: bekronen
    • La rusa: увенчать
    • La belorusa: вянчаць
    • La nederlanda: een kroon vormen op
    • La rusa: венчать