Vorto: kreto

  1. Malfortika blanka karbonato de kalko, kiun oni trovas laŭ tavoloj en tero.

    • pala kiel kreto

    • ŝia vizaĝo fariĝis blanka kiel kreto kaj tremo trakuris ŝian tutan korpon

    • kiam li staris ĉe la tombo, li estis blanka kiel kreto kaj tre malĝoja

  2. Bastoneto el tiu substanco uzata por skribi sur tabulo.

    • ŝi markis per peco da kreto sur la pordo grandan krucon

    • eble vi volas kalkuli la preĝejojn? tie sur la verda tabulo ili aspektas kiel punktoj de kreto

    • nun mi ankoraŭ ne pentras, respondis la sinjoro kaj elprenis sian nigran kreton

    • skribis sian nomon per kreto sur la trabo

    • la lupo iris en butikon kaj aĉetis grandan pecon da kreto, ĝi manĝis ĝin kaj ĝia voĉo fariĝis delikata

    • mezuris la longecon kaj dikecon de la barono, mezuris la ŝtofon, signis per kreto unu fojon kaj duan

En aliaj lingvoj

    • La angla: chalk
    • La belorusa: крэйда
    • La franca: craie
    • La germana: Kreide
    • La hungara: kréta
    • La indonezia: kapur
    • La nederlanda: krijt
    • La pola: kreda
    • La portugala: giz
    • La rusa: мел
    • La sveda: krita
    • La germana: Kreidestück
    • La nederlanda: krijtje, stukje krijt