Vorto: kreno

  1. Herbo kun longa dika karna akre odoranta kaj gustanta radiko; specio de armoracio (Armoracia rusticana) ankaŭ nomata kampara armoracio.

  2. Ĝia radiko uzata kiel manĝaĵo.

    • onklo Jozefo posedis azenon, / al ĝi manĝigis karoton kaj krenon

  3. Krenaĵo.

    • inter la viando kaj kreno

En aliaj lingvoj

    • La angla: horseradish
    • La belorusa: хрэн (расьліна)
    • La bulgara: хрян
    • La franca: raifort
    • La germana: Meerrettich, Kren
    • La hebrea: חזרת
    • La hispana: rábano (picante)
    • La jida: כריין
    • La kataluna: gènere Armoracia
    • La nederlanda: mierik
    • La pola: chrzan
    • La portugala: raiz-forte, rábano-bastardo, rábano-de-cavalo, rábano-picante, rábano-rústico, rábano-silvestre, rábano-silvestre-maior, rábão-silvestre, rabiça-brava, rabo-de-cavalo (bot.), saramago-maior
    • La rusa: хрен
    • La kataluna: rave rusticà