Vorto: kovro

  1. Io, kio kovras.

    • sur la neĝa kovro brilis grandaj diamantoj

    • ĝi estas lia sola kovro, ĝi estas la vesto por lia korpo

    • faru tapiŝojn el kapra lano kiel kovron super la tabernaklo

    • sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo

    • ŝi faras al si kovrojn: delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj

    • ŝi vidis pentritajn virojn sur la muro [...], kun longaj kapkovroj sur siaj kapoj

  2. (de aro E) Familio de subaroj, kies kunaĵo inkluzivas E.

En aliaj lingvoj

    • La angla: cover, covering
    • La ĉeĥa: kryt, pokrytí, pokrývka, příkrov
    • La franca: couverture (ce qui couvre, ce dont on se couvre), couvert (des arbres)
    • La germana: Decke, Überzug
    • La hungara: takarás, fedés
    • La kataluna: coberta
    • La pola: pokrycie
    • La rumana: pătură, acoperire, valtrap
    • La rusa: покрытие, покров, убор
    • La slovaka: kryt, pokrývka, príkrov
    • La franca: recouvrement (math.)
    • La germana: Überdeckung
    • La hungara: fedés
    • La pola: pokrycie (zbioru zbiorami)
    • La rusa: покрытие (покрывающее семейство)