Vorto: korno

  1. Malmola elstaraĵo, kiu kreskas sur frunto aŭ alia kapo-parto de bestoj, precipe de viraj remaĉuloj.

    • korno de virŝafo, rinocero

    • preni la bovon per la kornoj

    • kornobati, kornofrapi

    • kornhavaj bestoj

    • a. Bova korno aŭ similformaĵo uzata kiel ujo.

      • Cadok prenis la kornon kun oleo kaj sanktoleis Salomonon

      • trinki el korno

    • b. Besta korno truita ĉe la pinto aŭ ĉe flanko, uzata kiel blovinstrumento.

      • de la supro eksonis korno, al kiu tuj respondis la princa taĉmento

  2. Korna substanco.

  3. Simbolo de potenco kaj fiero.

    • la nacioj levis sian kornon kontraŭ la loĝantojn de Judujo

    • li rompis ĉiujn kornojn de Izrael

En aliaj lingvoj

    • La angla: horn
    • La belorusa: рог
    • La ĉeĥa: roh (zvířecí), rohovina
    • La franca: corne
    • La germana: Horn
    • La hispana: cuerno
    • La hungara: szarv, tülök
    • La nederlanda: hoorn
    • La portugala: chifre, corno (chifre)
    • La rusa: рог
    • La slovaka: húkačka auta
        • a. La angla: horn
        •     La germana: Horn
        •     La hungara: ivókürt, kupa, szarupohár
        •     La pola: róg
        •     La rusa: рог
        • b. La belorusa: рог, ражок (музычны інструмэнт)
        •     La franca: cor (musique), trompe (musique)
        •     La germana: Horn
        •     La hungara: kürt
        •     La pola: róg
        •     La rusa: рог, рожок (музыкальный инструмент)
    • La angla: horny
    • La germana: Horn
    • La hungara: szaru
    • La pola: róg
    • La hungara: szarv (átv.)