Vorto: konstanta

  1. Karakterizas ion, kiu ne ĉesas esti la sama; senŝanĝa, senĉesa, ĉiamdaŭra.

    • la ilekso kun ĝia malluma konstanta verdaĵo

    • konstanta pluvo, gutado

    • ili turmentiĝas per konstantaj duboj

    • lia malfeliĉo estis tiel konstanta, ke ĝi povis superstiĉigi ĉiun

    • konstanta mokado, progresado

    • la loko de mia konstanta loĝado ne estas ankoraŭ pozitive decidita

    • konstanta arbitracio, armeo

    • ĉiu litero havas prononcon tre klaran kaj konstantan

    • resti en konstanta loko

  2. Karakterizas iun, kiu neniam ŝanĝas siajn sent- aŭ pens-manierojn.

    • la esperantistoj devas esti atentemaj kaj konstantaj

    • en sia konstanta amikeco

    • a. Ne varianta, dependanta de neniu variablo.

      • la konstanta termo de ekvacio

    • b. (parolante pri bildigo) Tia, ke ĝia bildaro enhavas nur unu elementon.

      • la polinoma funkcio x2+x ne estas konstanta, se konsiderata kiel reela funkcio, sed ja estas, se konsiderata kiel funkcio super la korpo de 2-modulaj restoklasoj

      • konstanta vojo

      • konstanta vico

    • c. (parolante pri polinomo) Tia, ke nur ĝia termo kun indico 0 estas eble nenula.

      • nulpolinomo kaj unuopolinomo estas konstantaj

En aliaj lingvoj

    • La angla: constant
    • La belorusa: нязьменны, пастаянны, сталы
    • La ĉeĥa: invariantní, konstantní, neměnný, neproměnný, nepřetržitý, stálý, trvalý, ustavičný
    • La germana: dauerhaft, beständig, unveränderlich
    • La hispana: constante
    • La nederlanda: constant
    • La pola: stały
    • La portugala: constante, permanente, contínuo, aturado
    • La rumana: constant
    • La rusa: постоянный, неизменный
    • La slovaka: konštantný, nemenný, nepretržitý, stály, trvalý
    • La germana: beharrlich
    • La portugala: constante, permanente, contínuo, aturado
    • La angla: constant
    • La franca: constant
    • La germana: konstant
    • La pola: stały
    • La rusa: постоянный