Vorto: konjugacii

  1. (transitiva) Laŭvice almeti al verba radiko la diversajn afiksojn, kiuj servas por esprimi la ŝanĝojn de persono, nombro, tempo, modo kaj voĉo.

En aliaj lingvoj

    • La angla: conjugate
    • La belorusa: спрагаць
    • La franca: conjuguer
    • La germana: konjugieren
    • La kataluna: conjugar
    • La nederlanda: vervoegen
    • La pola: koniugować
    • La rumana: conjuga
    • La rusa: спрягать
    • La taja: ผัน (กริยา)