Vorto: konio

  1. Genro el familio apiacoj (Conium), tre venena vegetaĵo kun blueta, ofte ruĝe makulita tigo kaj museca malbonodoro, simila al cikuto.

    • plantaj tanaĵoj kiel la kverka ŝelo, anakardiacoj, gajlo, valoneo kaj konio

    • Sokrato trinkis venenon de konio («konia kaliko»), kaj mortis serene meze inter siaj amikoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: hemlock
    • La belorusa: амежнік
    • La germana: Schierling
    • La nederlanda: scheerling
    • La pola: szczwół plamisty
    • La portugala: cicuta-da-europa, funcho-selvagem, ansarinha-malhada, cegude
    • La rumana: conium maculatum
    • La rusa: болиголов