Vorto: kolego

  1. Ĉiu el tiuj, kiuj plenumas saman oficon, profesion aŭ metion, konsiderata rilate al la aliaj.

    • kuracisto tre ŝatata de siaj kolegoj

    • viaj estroj estas perfiduloj kaj kolegoj de ŝtelistoj

  2. Ĉiu el la anoj de sama societo aŭ asocio, konsiderata rilate al la aliaj anoj.

    • li estas mia kolego en la Akademio

    • kiaj kolegoj, tiaj kutimoj

    • ne estas piediranto kolego al rajdanto

  3. Tiu, kiu studas aŭ laboras kune kun aliaj; kunlernanto, kunpenanto.

    • kolego de vojo, de universitato

    • nia diligenta kolegaro en laboro paca ne laciĝos

    • li estis la kolego de mia tuta vivo

En aliaj lingvoj

    • La angla: colleague
    • La belorusa: калега
    • La ĉeĥa: druh, kamarád, kolega
    • La franca: collègue
    • La germana: Kollege
    • La nederlanda: collega
    • La pola: kolega
    • La rumana: amic, coleg, prieten
    • La rusa: коллега
    • La slovaka: druh, kamarát, kolega
    • La angla: associate
    • La nederlanda: collega
    • La angla: classmate, schoolmate, comrade, coworker, co-worker
    • La germana: Kommilitone, Studienkollege
    • La nederlanda: medeleerling, medestudent, klasgenoot