Vorto: kojno

  1. Angulforma ligna aŭ metala peco, kiun oni enigas en lignaĵon aŭ ŝtonon por ĝin fendi, aŭ kiun oni ŝovas sub pezan objekton por ĝin levi.

    • oni elbatas kojnon per kojno

En aliaj lingvoj

    • La angla: wedge, chock, block
    • La belorusa: клін
    • La bretona: genn
    • La ĉeĥa: klín, kolík
    • La franca: coin (instrument)
    • La germana: Keil
    • La nederlanda: keg, wig, spie
    • La pola: klin
    • La rumana: pană (unealtă)
    • La rusa: клин
    • La slovaka: klin