Vorto: kojneo

  1. Dialekto de la antikva greka lingvo, kiu iĝis komuna lingvo ĉirkaŭ orienta Mediteraneo de 300 a.K. ĝis 400 p.K. proksimume.

    • multegaj negrekoj lernis kaj uzis la kojneon

  2. (figure) Lingvo, kiu estis dialekto kaj iĝis interlingvo.

En aliaj lingvoj

    • La franca: koinè
    • La pola: koine, greka wspólna
    • La rumana: limba greacă comună