Vorto: knalo

  1. Sono de eksplodo, de ekbato.

    • mi aŭdis teruran knalon kaj krakadon

    • knalo vekis malbonaŭgure la vilaĝanojn

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: třesk, výbuch
    • La franca: claquement (détonation), détonation
    • La germana: Knall
    • La kataluna: espetec, baluern
    • La nederlanda: knal
    • La pola: huk, trzask, wybuch
    • La rumana: bubuit, explozie
    • La slovaka: rachot, tresk