Vorto: kloŝo
-
Objekto kun duongloba supro kaj pli larĝa malsupro, ordinare kava.
la jasmenaj floroj malfermis siajn blankajn kloŝojn
a. Ujo sonorilforma, ĝenerale vitra, por kovri kaj ŝirmi delikatan objekton: vegetaĵon, manĝaĵon, horloĝon....
ŝi bone atentis, ke buteroj kaj fromaĝoj troviĝu sub siaj respektivaj kloŝoj
b. Pli larĝa, sonoron ellasanta ekstremo de pluraj blovinstrumentoj.
En aliaj lingvoj
- La franca: cloche (couvercle), clochette (fleur), pavillon (d'instrument de musique)
- La germana: Glocke
- La nederlanda: stolp
- La pola: klosz
- La rumana: abajur
- La rusa: колпак, покрышка, колокол
- a. La angla: cloche, bell jar