Vorto: klariono

  1. Latuna blovinstrumento kun akuta sono, uzata ofte ĉe infanterio.

    • antaŭ unu jaro neniu en nia vilaĝo scipovis ludi klarionon, nek eĉ tamburon

    • Talio ankaŭ aperas kun speciala klariono aŭ trumpeto, uzata de la tiamaj aktoroj por laŭtigi iliajn voĉojn

    • la urbofajfistoj ludis sur klarionoj, naturtrumpetoj, trombonoj, violonoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: bugle
    • La belorusa: горн, труба
    • La ĉeĥa: flíglhorn, flíglhorna, křídlovka, polnice, trubka
    • La franca: clairon (instrument de mus.)
    • La germana: Zinke, Signalhorn, Kornett
    • La hispana: clarín
    • La hungara: (jelző)kürt, (katonai) trombita
    • La indonezia: klarino
    • La itala: chiarina, clarino (mus.), cornetto
    • La nederlanda: klaroen
    • La pola: trąbka sygnałówka
    • La portugala: clarim
    • La rusa: горн
    • La slovaka: krídlovka