Vorto: kitaro

  1. Antikva greka kordinstrumento, plektre sonigata liro, kies sonkesto flanke havas du kornoformajn partojn kunigitajn per stango, kun laŭepoke 4 ĝis 15 kordoj streĉitaj inter la kesto kaj la transversa stango.

    • la naŭ muzoj: Polimnio ― religia poezio, mimiko, odo (kun vualo aŭ citaro)

En aliaj lingvoj

    • La angla: zither
    • La belorusa: кіфара
    • La ĉeĥa: citera
    • La franca: cithare (lyre antique)
    • La germana: Kithara, altgriechische Zither
    • La hispana: cítara
    • La hungara: kithara
    • La indonezia: siter
    • La itala: cetra (antica), citara (antica)
    • La kataluna: cítara
    • La nederlanda: kithara
    • La pola: kitara
    • La portugala: cítara
    • La rusa: кифара, китара
    • La slovaka: citara